Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ «ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ» ΠΑΙΔΙΑ


Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ «ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ» ΠΑΙΔΙΑ

Ένα ιδιαίτερο παιδί είναι αυτό που παρεκκλίνει από το «φυσιολογικό», λόγω κάποιας ιατρικής, αναπτυξιακής, μαθησιακής ή συναισθηματικής ιδιαιτερότητας και υποβάλλεται σε μακροχρόνια επίβλεψη από ειδικούς, είτε μέσω θεραπευτικών προγραμμάτων, είτε μέσω ιατρικών εξετάσεων ή παρεμβάσεων.
Για να λάβει κανείς μέρος στον κλασσικό μαραθώνιο έχουν προηγηθεί αμέτρητες ώρες σκληρής προπόνησης, προκειμένου να μην βρεθεί απροετοίμαστος και για να ξέρει να διαχειριστεί την καταπόνηση του οργανισμού του. Στον μαραθώνιο που καλείται ο συγκεκριμένος γονιός να «τρέξει», δεν έχει κάνει κανενός είδους προπόνηση, ακόμα κι αν υπήρχε κάποια ένδειξη κατά την εγκυμοσύνη ή στα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού του. Οι αλυσιδωτές επισκέψεις στους ειδικούς-γιατρούς, οι οποίοι με την σειρά τους παραπέμπουν σε άλλους επαγγελματίες, είναι μόνο η αρχή του μαραθωνίου. Και ενώ ο γονιός ελπίζει ότι με τη διάγνωση της «ιδιαιτερότητας», τα πράγματα θα εξομαλυνθούν, γρήγορα θα διαπιστώσει ότι η κούρσα που μόλις έχει ξεκινήσει δεν είναι ένα απλό 100στάρι άλλα ένας μαραθώνιος. Ένας δρόμος με μεγάλες ευθείες, με ανηφόρες αλλά και με κατηφόρες και με ένα τέρμα που όλο απομακρύνεται από το οπτικό του πεδίο. Τότε αρχίζει και αντιλαμβάνεται την κόπωση, σωματική και ψυχική και διαπιστώνει ότι τα αντίστοιχα αποθέματα είναι ανεπαρκή και έχουν φθίνουσα πορεία. Και ενώ στον κλασσικό μαραθώνιο, η διοργάνωση και οι χορηγοί έχουν φροντίσει να προμηθεύουν τους αθλητές με ενδυναμωτικά σκευάσματα, ο γονιός αγνοεί ότι ο ίδιος χρειάζεται να γίνει ο «χορηγός» του εαυτού του και να βρει τρόπους να φροντιστεί. Αντιθέτως, είναι τόσο εστιασμένος στον δύσκολο αγώνα που ζει, που βάζει τον ίδιο και τις ανάγκες του σε δεύτερη μοίρα, πιστεύοντας ότι έτσι, με το να αυτοθυσιαστεί, θα βοηθήσει καλύτερα και αποτελεσματικότερα το παιδί του. Σταδιακά, το ρεζερβουάρ των δυνάμεων του θα αδειάσει, αλλά εκείνος θα αγνοήσει την ένδειξη, την φωτεινή λυχνία. Θα την αγνοήσει, επειδή θα ενοχοποιηθεί που το σώμα του και η ψυχή του δηλώνει με κάποιο τρόπο κούραση. Ένας γονιός που φροντίζει το παιδί του εντατικά και μακροχρόνια, δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κουραστεί.
Οι γονείς των ιδιαίτερων παιδιών τρέχουν έναν μαραθώνιο στον οποίο δεν έκαναν ποτέ εγγραφή, δεν πήραν ποτέ αριθμό συμμετοχής και κυρίως, για τον οποίο δεν προπονήθηκαν ποτέ. Ο στόχος δεν θα πρέπει να είναι ο τερματισμός, αλλά να μην ξεμείνει ο γονιός από καύσιμα, τα οποία καλείται να διοχετεύσει στο παιδί του. Η αυτοφροντίδα αναδύεται σαν η μόνη λύση και προκύπτει και από τους φυσικούς κανόνες του κλασσικού μαραθωνίου. Ο κάθε γονιός για να μπορέσει να στηρίξει το παιδί του, ακόμα κι αν αυτό ανήκει στο πλαίσιο του «φυσιολογικού», πρέπει πρώτα να έχει «σώσει» τον εαυτό του. Δεν είναι τυχαίο που οι οδηγίες που δίνονται κατά τη διάρκεια ενός αεροπορικό ταξιδιού, προτρέπουν τους γονείς σε περίπτωση που πέσουν οι μάσκες οξυγόνου, να τις εφαρμόσουν πρώτα στους ίδιους και έπειτα στα παιδιά τους. Η αυτοφροντίδα του γονιού μεταβολίζεται σε ανανεώσιμο καύσιμο το οποίο διατηρεί ενεργό τον κινητήρα που δεν είναι άλλο από τη ζωή του παιδιού.

Λήδα Μιχαηλίδου
Κοινωνική λειτουργός- συστημική θεραπεύτρια

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο